Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ..

Απάντηση
kostas200vi
Αρχαίος
Αρχαίος
Δημοσιεύσεις: 4629
Εγγραφή: Κυρ Οκτ 14, 2007 9:32 pm
Τοποθεσία: ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Επικοινωνία:

Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ..

Δημοσίευση από kostas200vi »

1η εβδοµάδα. Σήµερα είµαι ηλικίας µιας εβδοµάδας. Τι χαρά να είµαι µέρος αυτού του Κόσµου!

1 µηνός. Η µαµά µου µε φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι µια εξαιρετική µητέρα.

2 µηνών. Σήµερα µε χώρισαν από τη µητέρα µας. Ήταν πολύ ανήσυχη και µε τα µάτια της µε χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά µου να µε φροντίζει το ίδιο καλά µε τη µαµά µου.

4 µηνών. Έχω µεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή µου. Υπάρχουν µερικά παιδιά στο σπίτι που µου είναι σαν «µικρά αδερφάκια». Παίζουµε πολύ, τραβάνε την ουρά µου κι εγώ τους δίνω µικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.

5 µηνών. Σήµερα µου φωνάξανε. Η κυρία µου ήταν πολύ αναστατωµένη επειδή ούρησα µέσα στο σπίτι. Όµως δεν µου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιµάµαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!

8 µηνών. Είµαι ένα πολύ χαρούµενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνοµαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευµένος... Νοµίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική µου και, συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό µου, σκάβοντας στο χώµα σαν τους προγόνους µου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιµάζουν να µου µάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγµατα που κάνω να είναι εντάξει!

12 µηνών. Σήµερα έγινα ενός έτους. Είµαι ένας ενήλικος σκύλος. Όµως τα αφεντικά µου λένε ότι µεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίµεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για µένα!

13 µηνών. Σήµερα µε έδεσαν. Σχεδόν δεν µπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα µε επιτηρούν και ότι είµαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω τίποτε απ' όσα µου συµβαίνουν.

15 µηνών. Όλα έχουν αλλάξει τώρα... Με κρατάνε συνέχεια κλειδωµένο στη βεράντα. Αισθάνοµαι πολύ µόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά µου δεν µε θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω µια στέγη πάνω από το κεφάλι µου.

16 µηνών. Σήµερα µε έβγαλαν από τη βεράντα. Ήµουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε είχε συγχωρέσει. Ήµουν τόσο χαρούµενός που χοροπήδαγα από ενθουσιασµό. Η ουρά µου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα µε πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαµε προς τον αυτοκινητόδροµο, και άξαφνα, σταµάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούµενος, γιατί σκεπτόµουν ότι θα περνάγαµε τη µέρα µας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιµένετε!» - γάβγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο µε όλη τη δύναµή µου. Η αγωνία µου µεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν µπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασµα και αυτοί δεν σταµατούσαν, ότι µε είχαν εγκαταλείψει!

17 µηνών. Έψαχνα µάταια να βρω το δρόµο για να γυρίσω σπίτι. Είµαι µόνος και αισθάνοµαι χαµένος. Στις περιπλανήσεις µου, συναντάω µερικούς ανθρώπους µε καλή καρδιά που µε κοιτάνε µε θλίψη και µου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ µε τα µάτια µου, από τα βάθη της ψυχής µου. Εύχοµαι να µε υιοθετούσαν. Θα ήµουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όµως, αυτοί απλά λένε: «καηµένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».

18 µηνών. Πριν από µερικές ηµέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά µικρά και µεγαλύτερα σαν τα «µικρά µου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και µια οµάδα από τα µικρότερα παιδιά, γελώντας, µου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σηµαδεύει
καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες µε χτύπησε στο µάτι και, έκτοτε, δεν µπορώ να δω καθόλου µε αυτό το µάτι.

19 µηνών. Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι µε λυπόντουσαν. Τώρα είµαι πολύ αδύνατος και αδύναµος και η όψη µου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα µου µάτι και οι άνθρωποι µε διώχνουν µε τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.

20 µηνών. Κινούµαι µε εξαιρετικά µεγάλη δυσκολία. Σήµερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόµο, µε χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόµουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόµο, όµως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεµάτο ικανοποίηση βλέµµα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που µε πάτησε. Εύχοµαι να µε είχε σκοτώσει! Όµως, απλά µου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω µου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια µου δεν µε υπακούνε και µόλις µε τεράστια δυσκολία µπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόµου. Επί δέκα µέρες έχω µείνει εκτεθειµένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν µπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκοµαι σε ένα πολύ υγρό µέρος, και φαίνεται ότι ακόµη και το τρίχωµά µου µαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν µε προσέχουν, άλλοι λένε: «µην πλησιάζεις». Είµαι σχεδόν αναίσθητος, όµως, µια ελάχιστη δύναµη από τα βάθη του σώµατός µου µε αναγκάζει να ανοίξω τα µάτια µου. Η γλυκύτητα στη φωνή της µε έκανε να αντιδράσω. «Καηµένο µου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί µε την γυναίκα ήταν ένας άντρας µε λευκή ποδιά που µε ακούµπησε και είπε: «Λυπάµαι, κυρία µου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουµε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, µε δάκρυα να τρέχουν ποτάµι στα µάγουλά της, συµφώνησε. Όσο καλύτερα µπορούσα, κούνησα την ουρά µου και την ευχαρίστησα, µε τα µάτια µου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεµα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίµπηµα της βελόνας, πριν από αυτόν τον µακρύ ύπνο, η τελευταία µου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν µε ήθελε κανείς;». :(

«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισµό ο άνθρωπος απέκτησε µια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσµατα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο.
Χωρίς να είναι ικανοποιηµένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει ένα κενό µεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση µιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύµβολο µια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε µια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσµό της κοινωνίας µεταξύ αυτού και του ζωικού βασιλείου»
- Sigmund Freud


«Δεν µπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσµο όµως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσµος».
I DON'T DRIVE FAST
"I JUST FLY LOW"

Εικόνα ΕικόναΕικόνα
Old Rovers never die they just get faster.

PaNoSGR
Παλιός
Παλιός
Δημοσιεύσεις: 1745
Εγγραφή: Κυρ Ιουν 01, 2008 10:57 pm
Τοποθεσία: ΑΝ@βΑΣειΣ-ΚαΤαΒαΣεις
Επικοινωνία:

Re: Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ..

Δημοσίευση από PaNoSGR »

Το εχει σημερα η μερα και θες να μας κανεις την καρδια περιβολι και αυτο το εχω ξαναδιαβασει.
Εικόνα

Άβαταρ μέλους
nikolas
Administrator
Δημοσιεύσεις: 8892
Εγγραφή: Παρ Δεκ 31, 2004 7:22 pm
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Re: Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ..

Δημοσίευση από nikolas »

Το χω ξαναδιαβάσει, αλλά κάθε φορά προκαλεί την ίδια συγκίνηση.. :(

serenity
Νέοs
Νέοs
Δημοσιεύσεις: 257
Εγγραφή: Πέμ Απρ 02, 2009 2:41 pm
Τοποθεσία: Αμπελόκηποι
Επικοινωνία:

Re: Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ..

Δημοσίευση από serenity »

Ένα βράδυ ανέβαινα από Μαραθώνα προς Γραμματικό. Από μακρυά έβλεπα ένα αυτοκίνητο να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορούσε στις στροφές του δρόμου αυτού. Διαταυρωθήκαμε και λόγο έλλειψης φωτισμού του δρόμου το βλέμμα μου έπεσε στιγμιαία στα φώτα του αυτοκινήτου. Όταν κοίταξα πάλι στην ευθεία βλέπω ένα πανέμορφο γερμανικό λυκόσκυλο να τράχει μέσα στη μέση του δρόμου κοιτώντας το αυτοκίνητο με τόση αγωνία στα μάτια όση δε φαντάζεστε... Ήταν τόσο προσηλωμένο στο άλλο αυτοκίνητο που τελευταία στιγμή κατάλαβε ότι έρχεται κατά πάνω μου. Ευτυχώ δεν έγινε τίποτα, αλλά το λυκόσκυλο από εκείνη τη μέρα τριγύρναγε μόνο του στην πλατεία του Μαραθώνα, που για καλή του τύχη το σουβλατζίδικο εκεί του έδινε να φάει...
Ευτυχώς βρέθηκε μία οικογένεια που το υιοθέτησε...

Πριν από λίγες μέρες στο pet-shop που ψωνίζω μπήκε μία κυρία η οποία ήθελε να αγοράσει κάτι φτηνό που να ψωφάει γρήγορα μέχρι να περάσει στο εγγόνι της ο χαβάς του να έχει ζώο και κατέληξε ότι ήθελε ένα ποντίκι το οποίο σκόπευε να βάλει σε ένα κουτί από παπούτσια...!!! Ευτυχώς ο ιδιοκτήτης την έδιωξε ευγενικά, αλλά όλο και κάποιο ζωάκι θα την πληρώσει!

Τι τα θέλουν τα κακόμοιτα τα ζωάκια, εάν δεν έχουν σκοπό να τα φροντίζουν και να τα προσέχουν....???

Απάντηση

Επιστροφή στο “Διάφορα”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 7 επισκέπτες